ผนังบ้านไม่ว่าจะเป็น ผนังภายนอก หรือภายในถ้าดูแลรักษาดีก็มี อายุการใช้งานยืนยาว แต่กรณีที่บ้านไหนโดน “น้องน้ำ” มาเยือนแถมยังอยู่นานแบบใกล้ชิดสนิทแนบ หลังจากคุณเธอจากไปและทิ้งความเสียหายเอาไว้เบื้องหลัง เราจะมีวิธีฟื้นฟูดูแลผนังกันอย่างไรให้กลับมาสวยงามดูดีเหมือนเก่าRead more
บทความเส้นทางสายใจและถนนสายใน(จิตวิญญาณ)เท่านั้น ที่จะพาเราท่านไปพบกับคำตอบของการมีชีวิตที่ดีงาม และความสุขที่แท้….มาร่วมเดินทางธรรมไปกับชัชวาลย์ ทองดีเลิศ นักพัฒนาอาวุโส และอาสาสมัครมอส.รุ่นที่ 2 คนเราเดินทางกันไม่ได้หยุดหย่อน แทบไม่มีเวลาได้หยุดพักกันเลยRead more
บทความหัวข้อเรื่องน้ำท่วมคงยังไม่เชย นักหรอกถ้ายังอยากจะคุยกันอยู่ เพราะน้ำท่วมปีนี้ ท่วมได้ทั่วถึงแทบทุกภาคส่วนจริงๆ แบบนี้สิ เขาเรียกเดือดร้อนร่วมกันเอาขนาดนี้แล้ว คน กทม. จะเอ้อระเหยลอยชายสบายอุราRead more
บทความเธอกวาดถนนสายนี้มานาน… มีคนบอกว่าเธอกวาดตั้งแต่มันยังเป็นถนนดิน กระทั่งปัจจุบันเป็นถนนคอนกรีตสายใหญ่ที่เชื่อมต่อระหว่างกระท่อมกับตึกสูง บางวันจะมีคนเห็นเธอ เดินถือไม้กวาดด้ามต้นไผ่ ใบกวาดทางมะพร้าว กวัดแกว่งบนถนน หลายครั้งที่คนขับรถหยุดด่าเธอว่า –Read more
บทความ
คำนิยม มนุษย์ทุกคนย่อมปรารถนาความสุข การดำเนินชีวิตและพฤติกรรมทั้งหมดของเราล้วนมีจุดมุ่งหมายเพื่อแสวงหาความ สุข แต่คนส่วนใหญ่นั้นเข้าใจว่าที่มาแห่งความสุขนั้นอยู่นอกตัว ต่อเมื่อมีเงินทอง ได้เสพรสอร่อย ได้ครอบครองโภคทรัพย์ ได้รับคำสรรเสริญRead more
บทความเล่าสู่กันฟังจากสถานสงเคราะห์บ้านเด็กอ่อนพญาไท ตั้งแต่ปี 2553 ที่มูลนิธิสุขภาพไทยร่วมกับสหทัยมูลนิธิ ได้เข้าร่วมทำกิจกรรมโครงการ “อาสานวดเด็ก พลังแห่งการเปลี่ยนแปลง” (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นโครงการ “พลังอาสาสมัครRead more
บทความ
“ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ คือ การชนะใจตัวเอง” หลายคนอาจไม่เข้าใจคำพูดนี้อย่างถ่องแท้ แต่สำหรับอีกหลายชีวิตบนโลกใบนี้ พวกเขาเข้าใจดีว่า “อุปสรรค” คือ “ความท้าท้าย”Read more
บทความเพราะถนนสายนั้น โดย เอ็ม จอย ต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมา ผมนั่งรถเกือบสามชั่วโมงจากกรุงย่างกุ้งไปถึงมณฑลพะโค เพื่อจะไปดูถนนเส้นใหม่ที่ตัดจากเมืองหลวงเก่าของพม่าไปเนปิดอว์เมืองหลวงใหม่ มีคนบอกผมว่า ถนนใหม่ใหญ่โตหรูหรามากRead more
บทความคำว่า “จิตอาสา” มีการใช้ครั้งแรกหลังเหตุการณ์ภัยพิบัติสึนามิประมาณ 1 ปี โดยคนทำงานแผนพัฒนาจิต ของ สสส นั่งคิดกันRead more
บทความนอ นอ …………..บางคนคงตกใจที่เห็นน้ำตาของผมไหลลงมาเปื้อนแก้ม แม้ผมจะเป็นทหาร ผมก็ยังเป็นคนคนหนึ่งที่ร้องไห้ได้ ท้อใจ สะเทือนใจ ทุกข์ใจ และกังวลใจได้เหมือนผู้ชายและผู้หญิงทุกคนRead more
บทความหลิกรอกระ กลุ่มเสียงชาวบ้าน มูลนิธิเพื่อนไร้พรมแดน ฤดูฝนเวียนมาอีกครั้ง คนปกาเกอะญอมุ่งหน้าไปยังนาไร่บนดอยในขณะที่ลูกหลานหิ้วกระเป๋าไปโรงเรียน ผมนั่งอยู่บนชานบ้านหลังน้อย สายฝนที่โปรยปราย กิ่งไม้ที่ไหวด้วยสายลม และแสงฟ้าแปลบปลาบจาง ๆ บนผืนฟ้าไกลพาให้ใจให้หวนกลับไปยังวันเวลาหนึ่งเนิ่นนานมาแล้ว วันแรกที่ผมได้ไปโรงเรียนนั้นเป็นฤดูฝน ผมเติบโตขึ้นมาในหมู่บ้านในป่าเขาของรัฐกะเหรี่ยง ประเทศพม่า ที่นั่นไม่มีโรงเรียน ถึงวัยเรียนแล้วผมก็ยังวิ่งเล่นอยู่ จนกระทั่งวันหนึ่งที่ฝนโปรยปรายลงมาเหมือนวันนี้ ผมอายุได้เกือบสิบขวบ แม่ก็ห่อเสื้อผ้าผมด้วยผ้าอ้อมของน้อง แล้วพาผมออกเดินดอยไปหาป้าที่อยู่ในหมู่บ้านใหญ่แห่งหนึ่ง แม่พาผมไปหาป้า แล้วก็พาผมไปฝากไว้ที่โรงเรียน จากนั้นแม่ก็แอบกลับไป เย็นวันนั้นพอโรงเรียนเลิก ผมวิ่งกลับมาที่บ้านป้าแล้วถามหาแม่ พอป้าบอกว่าแม่กลับบ้านไปแล้วและผมต้องอยู่ที่นี่เพื่อจะได้มีโอกาสเรียนหนังสือ ผมก็ร้องไห้โฮ ปากโวยวายทั้งน้ำตาว่าแม่ไม่รักผม จึงได้ทิ้งผมไว้แบบนี้ ผมคร่ำครวญให้ป้าพากลับไปหาแม่ ในที่สุดป้าก็ใจอ่อน พาผมเดินดอยหลายชั่วโมงกลับไปบ้าน พ่อแม่ของผมพยายามเกลี้ยกล่อมให้ผมกลับไปอยู่กับป้า แต่มิใยที่พวกเขาจะพร่ำบอกว่าการศึกษานั้นสำคัญแค่ไหน ผมก็อาละวาดยืนกรานว่าจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ในที่สุด ผมจึงไปโรงเรียนที่ว่าได้เพียงวันเดียว จากนั้นไม่นาน สงครามระหว่างกองทัพรัฐบาลพม่าและกองกำลังกะเหรี่ยงกู้ชาติก็เคลื่อนเข้ามาใกล้หมู่บ้านของเรา กองทัพพม่าออกคำสั่งให้หมู่บ้านผมย้ายไปยังเขตที่พวกเขาควบคุมเเพราะกลัวเราจะสนับสนุนทหารกะเหรี่ยงแน่นอนว่าไม่มีใครอยากไปอยู่ในพื้นที่ควบคุมอย่างนั้น พ่อแม่ของผมตัดสินใจทิ้งบ้านและไร่นาของเราเพื่อหนีมาชายแดน เรามาอยู่ที่ชุมชนคนพลัดถิ่นในพม่าชื่อ “ป้อปาท่า” ติดฝั่งไทย ไม่ไกลจากค่ายผู้ลี้ภัยโชโกลในอำเภอท่าสองยางมากนัก ตอนนั้นค่ายผู้ลี้ภัยยังไม่ทำทะเบียนรับคนมาใหม่ เราจึงพักอยู่ที่ “ป้อปาท่า” กันไปก่อนRead more
บทความศูนย์ข่าวข้ามพรมแดน (Cross Border News Agency) ฉบับที่ 108 (20 กรกฎาคม 2554) “อย่าแค่ค่ำคว้าดาว เช้าคว้าหมอก” เสียงเรียกร้องขอความเป็นธรรมจากพี่น้องม้งภูทับเบิกRead more
บทความเสียแรง ซูปิลิ “ตอนนี้…หวังแค่ว่าจะได้มือเทียม แล้วจะกลับไปพักผ่อนที่บ้าน” เสียงพูดภาษาพม่าเนิบ ๆ เบา ๆ ดังจากปากชายหนุ่มตัวผอมเล็กท่าทางขี้อายRead more
บทความศูนย์อาเซียนศึกษา: การรู้จักที่ยังรอความเข้าใจ นัน ภู่โพธิ์เกตุ เมื่อต้นปีที่ผ่านมา เพื่อนคนหนึ่งซึ่งเป็นครูในโรงเรียนชายแดนได้เล่าให้ดิฉันฟังว่า โรงเรียนของเธอได้รับคัดเลือกจากสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน(สพฐ.) ให้เป็นโรงเรียนศูนย์อาเซียนศึกษา ภายใต้โครงการพัฒนาประเทศไทยให้เป็นศูนย์กลางการศึกษาในภูมิภาคอาเซียนRead more
บทความชนา ดำเนิน พอคานั่งเบียดอยู่กับแม่และน้องอีกสองคนข้างกองไฟ น้องคนเล็กหลับอยู่บนกองผ้าห่มที่คนเมืองข้างล่างบริจาคมาให้ อากาศหนาวจัดอย่างนี้ พี่ชายวัยรุ่นทั้งสองของเธอออกไปนอนห้างนากับเพื่อน พอคานึกอยากไปบ้าง แต่แม่บอกว่าเด็กผู้หญิงปกาเกอะญอจะต้องนอนรวมกันอยู่ที่บ้าน อีกไม่นานก็จะถึงวันปีใหม่ของคนไทยRead more
บทความศูนย์ข่าวข้ามพรมแดน (Cross Border News Agency) ฉบับที่ 107 (9 มิถุนายนRead more
บทความนัน ภู่โพธิ์เกตุ เมื่อรถมอเตอร์ไซค์ของฉันครบกำหนดระยะเวลาต้องตรวจเช็คเครื่องยนต์และเปลี่ยนถ่ายน้ำมันหล่อลื่น ปรกติฉันจะเลือกใช้บริการของอู่ซ่อมรถขนาดใหญ่ แต่วันนี้ฉันเลือกไปยังอู่เล็ก ๆ ใกล้บ้านด้วยต้องการประหยัดเวลา ทันทีที่ฉันขับรถเข้าไปยังลานปูนหน้าห้องแถวที่เปิดเป็นอู่ซ่อมมอเตอร์ไซค์ ช่างหนุ่มร่างเล็กก็วางมือจากรถที่กำลังซ่อมอยู่แล้วส่งยิ้มมาให้Read more
บทความ
ความเห็นล่าสุด
อาสาทำสมุดเพื่อน้องรร.ห่างไกล by พบมิตร จิตอาสา
หมายเหตุ พบมิตร จิตอาสาขอใช้พื้นที่ศูนย์สร้างสรรค์เยาวชน กระจ่างบริรักษ์นิติเกษตร ในการจัดกิจกรรมเท่านั้น หากต้องการติดต่อสอบถามกิจกรรมสามารถติดต่อได้ที่พบมิตรจิตอาสา 081-489-7499 งดติดต่อตรงที่ศูนย์นะค่ะ
อาสาสมัคร “ครูอาสา” Teacher Volunteer ช่วง เม.ย.-ธ.ค. 2562 by รชานนท์
ยังรับสมัครอยู่ไหมครับ อยากไปเป็นครูสอนปรจำครับ
ขอรับบริจาคเงินและสิ่งของ ช่วยสร้างโรงเรียนยากจน ร.ร.บ้านปากเลข by nanaeparadee
โอนเงินไปแล้ว หมายเลขอ้างอิง 354672 เลขที่อ้างอิง 20210117145307233002176608 โอนผ่านธนาคารกรุงเทพ คะ